Bu otoportrait, yaratım sürecine derinlemesine katılan bir sanatçının yakın bir yansımasıdır; tuval, Vincent van Gogh'un ruhuna tanıklık eder. Resim, canlı ve enerjik fırça darbeleriyle kendine özgü bir teknik sergilemektedir. Boyanın dokusu hissedilebilir, izleyiciyi yaklaştırarak yaratımın yoğunluğunu deneyimlemesi için neredeyse davet eder. Van Gogh'un bakışı keskin ve kararlılık ile içe dönüklüğün karışımıdır; hem bir yaratıcı hem de bir düşünür gibi, kendi yansımasını gözlemleyerek düşüncelere dalmış görünmektedir.

Renk paleti Van Gogh'un ayırt edici bir özelliğidir; canlı mavi ve sıcak kırmızıların kompozisyonda baskın olduğu gözlemlenir. Ceketinin mavi rengi, saç ve sakalının zengin turuncusuyla harika bir tezat oluşturarak izleyicinin dikkatini çeken dinamik bir renk etkileşimi yaratmaktadır. Bu tonlar, duygusal bir derinlik hissi iletir; sanki sanatçı titizlikle seçilen renkler aracılığıyla kişiliğinin farklı yönlerini ortaya koymaktadır. Tarihsel olarak, bu otoportrait sadece Van Gogh'un hayatındaki bir anı değil, aynı zamanda bireysel ifadenin geleneksel temsilin ötesine geçmeye başladığı ve 20. yüzyıl modernizmine giden yolu açtığı sanat tarihindeki önemli bir dönemi temsil eder.