Bu hoş tasvirde, bir çocuk bir tahta ata biniyor, masumiyetin ve neşenin somutlaşmış hali. Açık renkte bir kıyafet giymiş olan bu genç figür, etrafına huzur verici bir yüz ifadesiyle dikkat çekiyor, adeta bir hayranlık duygusu uyandırıyor. Yumuşak fırça darbeleri, sahnenin düşsel kalitesini artırarak hareket hissi veriyor. Güneş ışığı çocuğun yüzünde dans ederken, arka planda zengin bir bahçe açıyor, çocuğun açık giysileri ile mükemmel bir tezat yaratan canlı kırmızı ve yeşil tonlarıyla. Kompozisyon dengeli ve uyumlu; gözleri nazikçe merkeze yönlendiriyor.

Monet'in çocukluğu yakalama yeteneği dikkate değer; sadece çocuğun fiziksel varlığını değil, aynı zamanda anın duygusal derinliğini de gösteriyor. Bu sahneyle birlikte gelen sevinç dolu kahkahaları neredeyse duyabiliriz; resim bizi değerli bir hatıra içine davet ediyor. 19. yüzyılın sonlarına tarihlenen bu eser, sanatın merkezinde eğlence ve aile yaşamının olduğu kültürel bir dönemi yansıtıyor. Çocukluk deneyimini güzel bir şekilde temsil ediyor, sanatçının masumiyet, ışık ve çocukluğumuzu tanımlayan geçici anlara olan hayranlığını ortaya koyuyor.