Bu büyüleyici eserde, genç bir kadının figürü canlı yeşil bir arka plandan yükseliyor ve baharın özünü yakalıyor. O, zarif bir şekilde durarak, hareket ve hafiflik öneren akışkan, saydam bir giysi giymektedir. Giysi, nazik katları ve yumuşak dokusuyla, belini çevreleyen sıcaklığı simgeleyen canlı bir sarı kuşak ile bağlanmış. Elleri bir çiçek buketi taşıyor; pembe ve beyaz tonlar, baharın getirdiği tazelik ve yenilenmeyi yansıtıyor. Modelin uzun, akıcı saçları, beyaz papatyalar ile taçlanmış ve çevresindeki doğal dünya ile mükemmel bir uyum içinde masumiyet ve saflığı çağrıştırıyor.

Sanatçı, huzurlu bir görsel deneyim oluşturan yeşil, yumuşak pembe ve kremsi beyaz tonlarda ince bir palet kullanıyor. Nazik boya uygulaması, bahar ışığının ince özelliklerini yansıtıyor; eserin genel huzurlu ve neşeli atmosferini güçlendiriyor. Hemen hemen serin havayı hissedebilir ve yaprakların hışırtısını duyabilirsiniz; ışık tuvalin üzerinde dans ederken izleyicinin hayal gücüne bir sakin bahar gününe davet ediyor. Tarihsel olarak, bu eser 19. yüzyılın sonlarında ortaya çıkıyor ve doğal güzelliği ve kadınsılığı Romantizm perspektifinden öven bir dönem. Lefebvre'in bu zamansız güzelliği temsil etmesi, sadece baharın yenilenme ve canlılık temalarını vurgulamakla kalmaz, aynı zamanda yaşamın özünü kutlayan, geçici bir neşe anını da yakalıyor.