Bu eşsiz parçada, genç bir kadın, bir virginalin (bir tür klavye enstrümanı) önünde zarif bir şekilde otururken, samimi bir an yakalanmıştır. Işık, üzerine nazikçe düşerken, izleyiciyi müzik ve düşünce dolu sessiz dünyasına katılmaya davet ediyormuş gibi hissedilir. Kadın, basit ama şık bir elbise giymekte ve omuzlarının etrafında drapelenmiş lüks sarı altın renkli bir şal, nötr arka plana karşı bir sıcaklık unsuru katmaktadır. Yan taraftan bakıldığında bile, duruşu ve figürünün nazik açıları, huzur ve odaklanma hissini iletmektedir; notalara dalmış gibi görünmektedir.

Kompozisyon, ışık ve gölge arasındaki büyüleyici etkileşimi yaratmaktadır; şalın zengin dokusu, etrafındaki basit unsurlarla güzel bir tezat oluşturmaktadır. Renklerin bu ustaca kullanımı, Vermeer'in aydınlatma konusundaki takıntısını gösterir ve neredeyse dokunulabilir dokular yaratma konusundaki eşsiz tekniğini yansıtır. Bu titiz aile hayatı tasvirine bakarken huzur ve nostalji duygusunu hissetmek kaçınılmazdır; bu, bize huzurlu yalnızlık içerisinde geçirilen değerli anları hatırlatır. Tarihsel açıdan, bu, 17. yüzyıl Hollanda kültürüyle çakışmaktadır; bu kültür sanatları ve aile yaşamını kutlayarak kadınları nazik ortamlar içinde gösterip, rolleri arasında dengeli bir şekilde müzik ve güzellikle dolup taşabilen arkadaşlar haline getirir.