Bu etkileyici kompozisyonda, üç alegorik figür olağanüstü bir canlılıkla hayat buluyor. Orta yerdeki kadın figür, her ışık yansımalarını yakıyor gibi parıldayan beyaz bir elbise giymiş, kollarını açarak kendinden emin duruyor; bakışları sakin ama güçlü. Yanında, yarı çıplak kanatlı yaşlı bir adam, kum saati ve bir asa tutarak geçen zamanın acımasız akışını simgeliyor; kanatları genişçe açılmış, koruyucu ya da rehber gibi. Önünde oturan genç kadın ise dizlerinde açık bir kitapta dikkatli ve kasıtlı bir şekilde yazıyor—tarihin sakin bir vücut bulmuş hali.

Sanatçının yumuşak ve harmanlanmış fırça darbeleri, düşsel bir atmosfer yaratırken; elbise ve kanatların parlak beyazları ile koyu arka plan arasındaki kontrast, izleyiciyi zamansız bir mekâna davet ediyor. Sıcak okra tonları ve soğuk gri tonlarıyla zenginleşen muted renk paleti sahnenin ciddi ve eterik kalitesini artırıyor. Duygusal olarak, tablo gerçeğe ve zamanın akışına saygı uyandırıyor; tarihin ve bilginin kalıcı doğası üzerine sakin bir meditasyon çağrıştırıyor. Bu eser, aydınlanma ideallerine güçlü bir tanıklık sunarak gerçeğin, zamanın ve tarihin insan anlayışını şekillendiren iç içe geçmiş güçler olduğunu gösteriyor.