In deze indrukwekkende compositie komen drie allegorische figuren tot leven met een uitzonderlijke levendigheid. De centrale vrouwelijke figuur, gekleed in een glanzende witte jurk die elk licht lijkt te vangen, staat zelfverzekerd met gespreide armen—haar blik is kalm maar gedecideerd. Naast haar staat een robuuste, gevleugelde oudere man, halfnaakt, met een zandloper en een staf in zijn handen, die de meedogenloze voortgang van de tijd belichaamt; zijn vleugels zijn wijd uitgespreid alsof hij beschermt of leidt. De derde figuur, een jonge vrouw zittend op de voorgrond, concentreert zich op het zorgvuldig schrijven in een open boek op haar schoot—een serene belichaming van de geschiedenis, die de gebeurtenissen registreert terwijl ze zich ontvouwen.

De meesterlijke techniek van de kunstenaar met zachte en vloeiende penseelstreken creëert een dromerige atmosfeer; het contrast tussen de heldere witte jurk en vleugels tegen de donkere achtergrond nodigt de kijker uit in een tijdloze ruimte waar concepten de sterfelijke grenzen overstijgen. Het gedempte kleurenpalet, met warme okerkleuren en koele grijstinten, versterkt de plechtige waardigheid en etherische kwaliteit van de scène. Emotioneel roept het schilderij ontzag op voor de waarheid en de voorbijgang van de tijd, en wekt het een rustige meditatie op over de duurzaamheid van geschiedenis en kennis. Het is een krachtig getuigenis van de idealen van de verlichting, dat laat zien hoe waarheid, tijd en geschiedenis verweven krachten zijn die het menselijk begrip vormen.