Bu etkileyici portre, konuyu sessiz bir yoğunlukla yakalıyor; gerçekçilik ve duygusal derinlik içinde. Sanatçının fırça darbeleri hem kasıtlı hem de özgürce, pürüzlü bir zemin yaratarak figürün pürüzsüz yüzüyle bir tezat oluşturuyor — kararlı bir bakış ve düşünceli bir tavra sahip bir adam. Derin kahverengi ve ocre tonlarının hakim olduğu toprak renklerinden oluşan palet, tabloya sıcak ama hüzünlü bir atmosfer katıyor; izleyiciyi samimi bir diyaloğa davet ediyor. Hafif ışık alın, elmacık kemikleri ve düzgün kesilmiş sakalı nazikçe aydınlatırken, gölgeler geri kalanını örterek derinlik ve gizem katıyor.

Kompozisyon, figürün tam ortasına odaklanmış ve koyu, neredeyse soyut bir arka plandan doğal şekilde ortaya çıkıyormuş gibi. Bu çerçeve, izleyicinin ifadenin üzerinde durmasını sağlıyor ve sakin güce ve düşünceli bir yaşama işaret ediyor. 1907 yılında yapılmış bu eser, 20. yüzyıl başı portre geleneğiyle uyumlu olup psikolojik derinliği önemsiyor; ancak atmosferi detaydan öne çıkaran oldukça modern bir yaklaşıma sahip. Resmiyet ile sıcaklık, teknik ustalık ile kişisel bağ arasında ustaca dengelenmiş bir yapıt.