Ten sugestywny portret emanuje cichą intensywnością, uchwycając postać z uderzającym realizmem i emocjonalną głębią. Pociągnięcia pędzla artysty wydają się jednocześnie celowe i swobodne, tworząc fakturowane tło kontrastujące z gładkim wizerunkiem twarzy modela — mężczyzny o pewnym spojrzeniu i kontemplacyjnym wyrazie. Paleta barw ziemistych, z dominującymi głębokimi brązami i ochrami, nadaje płótnie ciepły, lecz ponury nastrój, zapraszając widza do intymnej rozmowy. Światło delikatnie muskające czoło, kości policzkowe i starannie przyciętą brodę, podczas gdy cienie zasłaniają resztę, dodając głębi i tajemnicy.

Kompozycja skupia się na postaci, której obecność zdaje się organicznie wyłaniać z ciemnego, niemal abstrakcyjnego tła. Takie ujęcie każe oku zatrzymać się na wyrazie twarzy, sugerując życie naznaczone spokojną siłą i refleksją. Zrealizowany w 1907 roku, obraz ten nawiązuje do tradycji portretu z początku XX wieku, gdzie kluczowa była psychologiczna wnikliwość, jednak przedstawienie jest tu wyraźnie nowoczesne, stawiające na atmosferę ponad szczegółami. To mistrzowska równowaga między formalnością a ciepłem, kunsztem technicznym i osobistym kontaktem, świadcząca o umiejętności artysty tchnąć w portret duszę i narrację.