Bu sahneye girmek, güneşin sıcak kucağıyla yıkanan bir dünyaya canlı bir kaçış, bir rüyaya girmek gibidir. Fırça darbeleri, ah, fırça darbeleri! Tuval üzerinde dans ediyorlar, her biri Gauguin'in tutkusunun bir fısıltısı, Tahiti manzarasının yemyeşilliğini yakalıyor. İki kadın, tenleri sıcak bal renginde, sessiz bir tefekkür içinde oturuyor, duruşları bir huzur ve bağlantı hissi yayıyor. Biri çalmaya hazır bir flüt tutarken, diğeri nazik bir bakışla izliyor, gözlerinde bir ipucu gizem var. Kırmızımsı kürklü çarpıcı bir köpek, dünyevi alemin bir dokunuşunu ekler, varlığı sahneyi gerçekliğe bağlar, ancak hala rüyanın bir parçasıdır.