Bu portre, 20. yüzyılın başlarındaki aristokrat zarafetine dair olağanüstü yumuşaklık ve incelikle genç bir kadını yakalıyor. Modelin bakışı doğrudan ancak nazik; kahverengi gözleri, yüzünün nazikçe aydınlanmış teninde sakin bir yoğunlukla parıldıyor. Dalgalı kestane saçları yüzünü çerçeveliyor, derin kırmızı bir kurdele ile geri çekilmiş; bu da zemin içindeki toprak tonlarıyla yumuşak ancak çarpıcı bir renk kontrastı oluşturuyor. Hafif ve neredeyse eterik gömleği, flu arka planla birleşerek figür ile mekan arasındaki sınırı belirsizleştiriyor ve zarif yüz hatlarını öne çıkarıyor.

Sanatçı, tekstür ve derinliği canlandıran narin katmanlar üzerinde pastel ile ince fırça darbelerini ustalıkla harmanlamış. Arka plandaki yumuşak kahverengi ve gri tonlar, canlı yüzü sessiz bir koroya benzeterek kompozisyona zarif bir sadelik ve duygusal bir ölçülülük kazandırıyor. Burada hissedilen sakinlik ve saygı, izleyiciyi gençlik, güzellik ve belki de her ikisinin geçiciliği üzerine düşünmeye davet ediyor. Bu portre, I. Dünya Savaşı öncesi Avrupa’nın dokusunu içinde barındırıyor ve çok yakında değişime sahne olacak bir dönemin yavaş yavaş sönüşünü hissettiriyor.