Bu zarif suluboya çalışma, iki kadının samimi bir anını sunuyor; bir kadın küçük bir masa üzerine koyduğu kağıttan okuyor, diğeri ise yanına oturmuş durumda. Ayakta duran kadın açık tonlarda akan bir elbise ve ceket giymiş, 18. yüzyıl modasına uygun özenli bir saç modeli taşıyor. Oturan kadın ise kahverengi bir elbise ve tüylerle süslenmiş şapka takmış, nazik bir gülümseme ve sakin, düşünceli bir ifade taşıyor. Arka plan, gökyüzü ve yaprakları yumuşak, huzurlu bir pastoral ortam yaratan mavi ve yeşilin pastel tonlarında harmanlıyor. Sanatçı, ince ve akıcı çizgiler ile renklerdeki yumuşak geçişleri kullanarak kumaşların dokusunu ve manzaranın yumuşaklığını ustaca yakalıyor; bu, dönemin zarif ev yaşantısı ve sosyal nezaketini yansıtıyor.

Kontrollü ancak canlı fırça darbeleriyle eser, sadece 18. yüzyıl modasının detaylarını değil, iki kadın arasındaki sessiz dostluğu da yakalıyor; belki de şiir okuma veya özel bir sohbet anını betimliyor. Okuyanın dikkatle eğilişi ile dinleyicinin rahat duruşu, zamanın donduğu bir anı hissettiriyor. Tarihsel bağlamda, eser sosyal ritüellere ve seçkin hobiler olarak okuma ve sanata ilginin yoğun olduğu dönemi yansıtıyor. Yumuşak ışık-gölge kontrastları ve narin tonlar, merak ve dingin özgüven gibi ince duyguları vurgulayarak kadınların zarif ve samimi bir anını yakalıyor.