Αυτή η ευαίσθητη ακουαρέλα παρουσιάζει μια οικεία σκηνή δύο γυναικών· η μία στέκεται και διαβάζει από ένα φύλλο χαρτιού τοποθετημένο σε ένα μικρό τραπέζι, ενώ η άλλη κάθεται στο έδαφος δίπλα της. Η όρθια γυναίκα φοράει ένα ανοιχτού χρώματος, ρέον φόρεμα με σακάκι και έχει ένα περίτεχνο χτένισμα που ακολουθεί τη μόδα του 18ου αιώνα. Η καθιστή φοράει καφέ φόρεμα και ένα καπέλο στολισμένο με φτερά, με ένα απαλό χαμόγελο και γαλήνιο βλέμμα που προσκαλεί σε στοχασμό. Το φόντο συνδυάζει απαλά τον ουρανό και τη βλάστηση με μαλακές, υποτονικές αποχρώσεις μπλε και πράσινου, δημιουργώντας ένα ήρεμο αγροτικό περιβάλλον που πλαισιώνει τις μορφές με χάρη. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί λεπτές, ρέουσες γραμμές και διακριτικές χρωματικές μεταβάσεις που αναδεικνύουν την υφή των υφασμάτων και την απαλότητα του τοπίου, δίνοντας στην σκηνή μια αίσθηση οικιακής τρυφερότητας και κοινωνικής κομψότητας.

Με μετρημένες αλλά ζωντανές πινελιές, το έργο αιχμαλωτίζει όχι μόνο τη μόδα του τέλους του 18ου αιώνα αλλά και τη σιωπηλή συναδελφικότητα μεταξύ των δύο γυναικών, υπονοώντας ίσως μια στιγμή ποίησης ή ιδιωτικής επικοινωνίας. Οι στάσεις των σωμάτων — η προσεκτική κλίση της αναγνώστριας και η χαλαρή σύνθεση της ακροάτριας — αποπνέουν ζωή και συλλαμβάνουν μια στιγμή παγωμένη στον χρόνο. Ιστορικά, το έργο αντικατοπτρίζει το ενδιαφέρον της εποχής για κοινωνικά τελετουργικά και κομψές ψυχαγωγίες, ενώ οι μαλακές αντιθέσεις φωτός και σκιάς και οι λεπτοί τόνοι υπογραμμίζουν μια διακριτική συναισθηματική φόρτιση που συνδυάζει την περιέργεια με την ήρεμη αυτοπεποίθηση.