Canlı kızıl saçlı genç bir kadın, yemyeşil bir bahçede zarifçe eğilerek narin çiçekler topluyor. Üzerinde ince kurdelelerle süslenmiş soluk mavi bir elbise var ve duruşu çevresindeki doğal dünya ile sessiz bir samimiyeti yansıtıyor. Arka planda geniş bir bahçe, bir çeşme ve klasik heykeller yer alıyor; bu da huzurlu, zamansız bir atmosfer yaratıyor. Sanatçının hassas fırça darbeleri, çimen ve çiçekler üzerindeki yumuşak ışık oyununu yakalayarak sahneye nazik bir gerçekçilik katıyor.

Kompozisyon, izleyicinin bakışını kadının vücut eğrisi boyunca topladığı çiçeklere yönlendirirken; yeşil, mavi ve yumuşak pembe tonlardan oluşan muted renk paleti, tablonun sakin ve düşünceli havasını güçlendiriyor. Bu eser, Viktorya dönemi doğaya ve güzelliğe duyulan hayranlığı yansıtarak, bahar huzurunun ideal bir anını yakalıyor. Genel etki hem samimi hem de görkemli; günlük anlarda sessiz bir zarafeti takdir etmeye davet ediyor.