Bu etkileyici eserde, Solon kabilesinden iki genç çocuk, yemyeşil bir tarlanın ortasında duruyor. Onların varlığı derin bir masumiyet ve sükunet hissini uyandırıyor. Parlak güneş ışığı sahneyi kaplıyor, yumuşak gölgeler oluşturuyor ve etraflarındaki nazik hareket eden yabani çiçeklerin ince tonlarını aydınlatıyor. Bir çocuk, izleyiciye dönük bir şekilde, elinde bir şey tutuyor ve izleyicinin dikkatini çekiyor. Diğer çocuk ise sakin bir düşüncelilik duruşu sergiliyor, kaygılı bir şekilde düşüncelere dalmış görünüyor; ifadesi hem bir hayranlık hem de düşünme karışımını yansıtıyor. Fon, mavi gökyüzü ve uzak dağların uyumlu bir birleşimi olup, canlı ön planda zarif bir tezat oluşturmakta ve bu huzurlu manzarada figürlerin önemini vurgulamaktadır. Vasily Vereshchagin'in ustalığı sayesinde, otların toprak dokusunu ve çocukların ince duygularını tuvalden hissedebiliyor, bu anı canlandırıyoruz.

Bu eserin renk paleti özellikle dikkat çekicidir; sıcak tonlar tuvalde hakimdir—tarlanın altın sarısı, çocukların derisinin derin kahverengileri ve giysilerinin toprak renkleri, hem göz alıcı hem de sakinleştirici bir görsel uyum yaratmaktadır. Sanatçının ayrıntılara olan dikkati, çocukların saçlarının ve giysilerinin kumaşlarının titiz bir şekilde işlenmesinde görülmektedir; her kat ve kıvrım sevgiyle titizlikle tasvir edilmiştir; bu, izleyiciyi gündelik hayatta bulunan güzellikleri takdir etmeye davet eder. Bu eser, sadece temsili geçerek, gençlik, dostluk ve modernitenin etkilenmediği doğal dünyada basit bir varoluş üzerine düşünmeye davet eden bir eserdir.