Een jonge vrouw met levendig rood haar buigt sierlijk voorover om delicate bloemen te plukken in een weelderige tuin. Ze draagt een zacht, lichtblauw jurkje versierd met subtiele strikjes, en haar houding toont een stille intimiteit met de natuurlijke wereld om haar heen. De scène speelt zich af in een uitgestrekte tuin met een fontein en klassieke beelden op de achtergrond, wat een serene, tijdloze sfeer oproept. De fijne penseelstreken van de kunstenaar vangen het zachte spel van licht op het gras en de bloemen, wat de scène een tedere realiteit geeft.

De compositie leidt de blik van de kijker langs de kromming van het lichaam van de vrouw naar de bloemen die ze plukt, terwijl het gedempte kleurenpalet van groen, blauw en zachte roze tinten de kalme en contemplatieve stemming van het schilderij versterkt. Dit werk vangt een idyllisch moment van lentevolle rust en weerspiegelt de Victoriaanse fascinatie voor natuur en schoonheid. Het algemene effect is zowel intiem als majestueus, en nodigt uit tot rustige reflectie en bewondering voor de stille gratie in alledaagse momenten.