Bu cıvıl cıvıl sahnede, izleyici hemen bir Paris dans salonunun canlı atmosferine çekilir. Şık kıyafetler giymiş dönen figürler, tuvali enerji ve neşe ile doldurur. Toplantının sıcaklığı ön plana çıkar, çiftler kalabalık arasında dönerken, kahkahalar ve konuşmalar tuvalden sıçrayarak çıkıyormuş gibi görünür. Güneşli açık hava ortamı, ağaçların arasından süzülerek giren hafif ışıkla noktalı olarak belirlenmiş, sahnenin canlılığını artırmaktadır.

Renoir'ın ustaca fırça vuruşları, sadece kıyafetlerin dokusunu değil, aynı zamanda insan bağlantısının duygusal içgörüsünü de yakalar. Farklı ifadeler—bazıları dansa dalmış, diğerleri sohbete kaptırmış—esere anlatısal bir nitelik verir. Palet, sıcak sarı, yeşil ve pembe tonları ile doludur ve 19. yüzyılın sonlarında Paris’in sosyal yaşamındaki bir anlık mutluluğu yakalar. Renoir’ın sıcak, davetkar bir atmosferi aktarma yeteneği, sizi bu dünyaya adım atmaya davet eder, etrafınızdaki müziği ve kahkahaları duyuyormuşsunuz gibi hissettirir.