Bu büyüleyici sanat eseri, Belle-Ile’in rüzgarlı kıyısının güzelliğini etkileyici bir enerjide yakalıyor. Kayalıklar, aşağıdaki kabaran dalgalardan dramatik bir şekilde yükseliyor; Monet’in berrak ve etkili fırça darbeleri ile yumuşatılan formları, hem kayaların sağlamlığını hem de dalgaların geçici doğasını hissettiriyor. Her fırça darbesi, enerjisi ile titriyor gibi görünürken, kara ve deniz arasındaki çalkantılı ilişkiyi yansıtıyor. Kayalar, içe dönük kahverengiler ve derin mavi tonlarında resmedilirken, doğal dokuları öngören toprak yeşilleri ile harmanlanıyor.

Yukarıda, gökyüzü, birbiriyle harmanlanan turkuaz ve gri tonlarının dinamik bir tablosu olup, yaklaşan hava durumunun hissettirdiği etkiyi vurgularken, aynı zamanda eterik bir kalitede kalıyor. Işık, su yüzeyinde dans ederek hayat buluyor; denizin fısıldadığını ve uzaktaki deniz kuşlarının çığlıklarını duyabilirmiş gibi hissediyorsunuz. 1886 yılındaki bu eserinde, Monet doğadaki anın özünü ustaca yakalarken, izleyicide anlık ve duygusal bir etki bırakıyor. Bu eser, izlenimci akımın ustalığını kanıtlayan bir gösterge haline gelirken, ışık ve rengin sahnenin kendisi kadar güçlü hisler doğurabilmesi gerektiğini vurguluyor.