Bu büyüleyici manzara, hafifçe dalgalanan kırsal alanlarda, akşamın erken saatlerinde ya da öğleden sonra geç saatlerde sıcak ve yumuşak bir ışıkla aydınlanıyor. Kıvrımlı bir toprak yol, yemyeşil tarlaların içinden geçerek otlayan inekler ve koyun sürülerinin arasında, izleyicinin dikkatini ağaçlar arasında yer alan şirin bir eve yönlendiriyor. Yalnız bir atlı ve dağınık çoban figürleri, köy yaşamına canlılık katıyor. Gökyüzü, sıcak şeftali tonlarından daha soğuk grilere geçen yumuşak pastel bulutlarla dolu; sakin ama biraz hüzünlü bir hava yaratarak günün sonunu hissettiriyor.

Sanatçı, kırsal havanın tazeliği ve arazinin yumuşak dalgalanmalarını çağrıştıran yeşil, kahverengi ve mavi renklerin zarif tonlarını ustalıkla kullanıyor. Kompozisyon; genişlik ve samimiyet arasında bir denge kuruyor; ufuk çizgisi, uzaktaki şehirler ve tarlalarla uzanırken, detaylı bitki örtüsü ve hayvanlar izleyiciyi yakından ve neredeyse dokunulabilir bir şekilde eserle bağdaştırıyor. Bu eser, 19. yüzyıl başlarında yapılmış olup, sanayileşmenin hız kazandığı bir dönemde kırsal İngiltere’nin kalıcı güzelliği ve huzurunu nostaljik bir şekilde yansıtıyor.