Ten urzekający pejzaż rozpościera się na delikatnie falującym wiejskim terenie, skąpanym w ciepłym, łagodnym świetle wczesnego wieczoru lub późnego popołudnia. Scena jest zdominowana przez wijącą się, ziemną ścieżkę przecinającą zielone łąki, gdzie pasą się krowy i owce, która prowadzi wzrok ku urokliwemu domkowi ukrytemu wśród bujnych drzew. Samotny jeździec na koniu oraz rozproszone postaci pasterzy wprowadzają do obrazu atmosferę życia codziennego na wsi. Niebo, wypełnione miękkimi pastelowymi chmurami w odcieniach ciepłego brzoskwiniowego i chłodnego szarego, tworzy spokojny, ale nieco melancholijny nastrój, sugerując koniec dnia.

Artysta mistrzowsko wykorzystuje delikatną paletę zieleni, brązów i błękitów, operując subtelnymi przejściami tonalnymi, które przywołują świeżość wiejskiego powietrza i łagodne falowania terenu. Kompozycja równoważy rozległość z intymnością; linia horyzontu rozciąga się ku odległym miasteczkom i uprawnym ziemiom, sugerując szerszy świat poza cichym pierwszym planem, podczas gdy szczegółowo oddane liście i zwierzęta zapraszają do bliskiej, niemal namacalnej kontemplacji. Dzieło to, namalowane na początku XIX wieku, uchwyciło moment pastoralnego spokoju w czasach szybkich przemian przemysłowych – nostalgiczną wizję wiejskiego uroku i trwałego piękna Anglii.