Bu büyüleyici portrede dikkatlice bakan bir kadın zarafetle oturuyor; tuvalden yayılan bir sakin güven hissi var. Pastel tonları ve çiçek desenleriyle süslenmiş şık bir elbise giymiş olan kadın, zamansız bir güzellik yaymaktadır. Saçları ince buklelerle şekillendirilmiş ve tek bir pembe gül ile süslenmiştir; bu da yüzünü çerçevelerken izleyicinin gözünü etkileyici ifadesine çekiyor — gizli sırları ima eden nazik gülümsemesi. Çevresindeki manzara, yeşil ve sıcak toprak tonlarının yumuşak bulanık bir karışımında, atmosferi zenginleştirirken, hayal gücünün yeşerdiği bir rüya bahçesini çağrıştırıyor.

Sanatçının fırça darbeleri, elbisesinin dokularını ve dizlerinde yatan küçük köpeğin yumuşaklığını vurguluyor. Işığın kullanımı, teninde ince bir parıltı yaratıyor ve gençliğini arttırıyor. Renoir'in canlı bir şekilde renkleri karıştırma konusundaki özgün tekniği, derhal sıcaklık ve samimiyeti uyandırıyor ve bu eserin duygusal derinliğini artırıyor. Kompozisyon uyumlu; duruşu, rahat ama heybetli, düşünmeye ve hayranlık duymaya davet ediyor. Bu eser sadece bir portre değil, kadınsılığı ve zarafeti kutlayan bir eser olarak, modernleşmenin hız kazandığı dönemde hayatın ve insan ruhunun güzelliğini gözler önüne seriyor.