Bu çarpıcı portre, genç bir çocuğun bakışının ince yoğunluğunu yakalar; bu bakış izleyiciyle derin bir yankı yaratmaktadır. 1880 yılında bir izlenimcilik ustası tarafından yapılan bu eser, öznenin ifade dolu özelliklerini ustaca boya uygulamasıyla sergiliyor. Çocuğun yuvarlak ve yumuşak yüzü, parçalı saçlarla çerçevelenmiş, esere masum bir dokunuş katıyor. Büyük, parlak gözleri, düşüncelerle dolu bir dünyayı yansıtıyor gibi görünüyor ve arkasındaki hikayelerin üzerinde düşünmemiz için adeta bizi davet ediyor. Karanlık giysisinin yaka kısmı, temiz beyaz yakayla belirgin bir tezat oluşturuyor, bu da görsel bir denge oluşturarak dikkatimizi doğrudan yüzüne çekiyor.

Burada kullanılan palet, ağırlıklı olarak soğuk mavi ve kahverengi tonlarıyla hafif tonların ilginç bir etkileşimidir; bu da bir sakinlik hissi verirken aynı zamanda gizli duygusal derinliği de hissettiriyor. Monet'in karakteristik fırça darbeleri hem cesur hem de nazik bir şekilde uygulanmış; tuval üzerinde dans eden boyanın dokusunu neredeyse hissedebiliyorsunuz. Işık ve gölge kullanımı, yalnızca konunun üç boyutluluğunu artırmakla kalmıyor, aynı zamanda esere hissedilir bir duygusal canlılık katıyor. Tarihsel olarak, bu dönem Monet için geçiş aşamasını işaret ediyordu; benzersiz stilini incelerken daha geleneksel yöntemlerden uzaklaşarak, öznel bir ifade ile konularını resmetmeye yönelmiş, çoğunlukla hem nostalji hem de bağlantı uyandıran kaçınılmaz anları yakalamıştır.