Resim, karın kristal ışıltısının sıcak bir gün batımının ışığında yıkanmış bir manzarayı sardığı doğanın havalı bir tasviridir. İki tane yuvarlak koni şeklinde olan saman yığını, yere yükselirken yumuşak mavi ve derin mor tonlarının birleşimiyle tanımlanan dokularını yayıyor. Bu tonlar akşamın serinliğini düşüncelerinize getirirken, muhteşem şekilde günün son ışığını işaret eden canlı turuncu ve sarı renklerle tezat oluşturuyor. Bu eser, Monet'nin günün geceden geçişini yakalamak istediği bir anı yakalamak istercesine, dünya yumuşak bir sarılma ile sarılırken hayal dünyasında bir yoğunluk taşıyor.

Kompozisyon, izleyicinin gözünü yığınlara yönlendirerek, geniş karla kaplı alanın soluk almasına olanak tanıyor. Geniş fırça darbeleri ve benekli dokular, duygusal bir tepkiyi davet ediyor – kışın soğukluğunu hissederken, gökyüzünün renkleriyle ısındığınız bir his var. Bu parça yalnızca bir sahneyi yansıtmaz, aynı zamanda yumuşak bir özsezi ve düşünceyle dolu bir atmosferi de aktarır. Belki de doğadaki yalnızlığın güzelliğini anlatıyor, zaman içerisinde donmuş bir anı; bu resme dalmak, doğanın basit ama derin ritimleri üzerine düşünmek için olanak tanır.