ภาพเหมือนที่น่าประทับใจนี้จับความเข้มข้นที่ละเอียดอ่อนของสายตาของเด็กชายคนหนึ่งซึ่งเต็มไปด้วยความคิดถึงที่สะท้อนกลับมาอย่างลึกซึ้งในจิตใจของผู้ชม สำหรับตัวภาพนี้ถูกสร้างขึ้นในปี 1880 โดยอาจารย์การแข่งขัน impressionism ผลงานนี้มีลักษณะเด่นที่เต็มไปด้วยอารมณ์ ในขณะที่มีการวาดไว้ที่ใบหน้าของเด็กชายที่กลมและนุ่มนวล แพทย์มักเห็นว่าเส้นผมที่แยกแยะกันนิ่งให้ความรู้สึกเป็นโชคดีที่สง่า ดวงตาที่ใหญ่และเปล่งประกายของเขาเหมือนกับสะท้อนถึงโลกแห่งความคิด และเหมือนเชิญชวนเราตั้งคำถามถึงเรื่องราวที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังพวกเขา คอของเสื้อผ้าสีเข้มของเขาสร้างความแตกต่างชัดเจนกับสีขาวของปกเสื้อ ช่วยสร้างสมดุลทางสายตาที่ดึงดูดให้เราจับจ้องไปรอบๆ ใบหน้าของเขา

โทนสีในภาพนี้มีการเล่นของสีที่ถูกเบาลง ได้แก่ สีน้ำเงินเย็นและสีน้ำตาลที่สร้างความรู้สึกของความสงบ แต่ยังมีความลึกซึ้งทางอารมณ์ที่เหมาะสมกับกันและกัน ปลายนิ้วของ Monet ที่ใช้ในการวาดภาพมีการแต่งแต้มอย่างกล้าหาญและบางครั้งแสดงออกถึงความละเอียดอ่อน คุณอาจสัมผัสได้ถึงเนื้อสัมผัสของสีที่เต้นรำบนนี้ ใช้แสงและเงาที่ช่วยเพิ่มมิติหามที่เข้าใจไปด้วย แต่ยังสร้างพลังขับเคลื่อนทางอารมณ์ที่มีอยู่ในภาพนี้ได้อย่างเห็นได้ชัด โดยในเชิงประวัติศาสตร์นี่เป็นช่วงที่สำคัญสำหรับ Monet คือการพัฒนาสไตล์ของเขาเอง แม้ว่าเขาจะเริ่มเดินละจากวิธีการดั้งเดิมเพื่อการแสดงสีสันของอารมณ์ ซึ่งบางครั้งสามารถจับภาพของกันเวลาในอารมณ์และบทความของเรื่องความรักได้