Bu etkileyici sahne, yeryüzü ve gökyüzü arasındaki sınırları belirsizleştiren sisler arasında, sarp bir dağ yamacının zirvesinde duran iki figürü betimliyor. Kırmızı bir cübbe giymiş olan ayakta duran figür, gökyüzüne doğru dramatik bir şekilde işaret ediyor, sanki göksel bir konuşma ya da vahiy içinde gibi. Oturan arkadaş ise düşünceli görünüyor ve sakin bir yansıma anı sunuyor. Kompozisyon, kayalığın sertliği ile çevreleyen bulutların eterik yumuşaklığı arasında ustaca bir denge kurarak izleyiciyi içine çekiyor.

Renk paleti, soluk gri ve soğuk mavi tonlarının hakimiyetinde olup, kırmızı giysi hemen dikkat çekiyor. Sanatçının fırça darbeleri hassas ve kendinden emin; sisin geçiciliğini ve kayanın pürüzlü dokusunu eşit ustalıkla yakalıyor. Duygusal olarak tablo, hayranlık ve gizem duygusu uyandırıyor — dünyamızı şekillendiren görünmez güçleri düşünmeye davet ediyor. Bu eser, romantik ve ruhani peyzaj sanatının zengin geleneği içinde yer alıyor.