Bu büyüleyici eserde, canlı çiçekler sahnenin merkezinde yer alırken, etrafındaki kırsal alanın kaba toprak paletiyle yüceltilmiş bir güzellik sunuyor. Beyaz çiçeklerle süslenmiş ağaçlar, büyüleyici bir aura yaratıyor; düzensiz dallar cesur, ifadelere açık fırça darbeleriyle boyanarak bir canlılık ile sakin bir arka plan arasındaki etkileyici bir zıtlık oluşturuyor. Yolu, geniş kavislerle resmedilmiş, izleyiciyi bu huzur dolu bahçeye daha derinlere davet ediyor, sıcaklığı saran bir kucaklama sunaçtı.

Renk paleti çarpıcı: sıcak sarılar ve yeşiller, soğuk mavi gökyüzüyle karşıtlık oluşturuyor ve enerjik bir uyum hissi uyandırıyor. Fırça darbelerinin dokusal kalitesi, hareket hissini veriyor; doğanın hafif fısıldamaları hissediliyor. Çiçek açmış ağaçların arasında, uzun çam ağaçları gözetimde; uzanan gölgeleri ışık içinde dolaşan, yaşam ile doğa arasındaki zıt unsurları hatırlatıyor. Bu tablo, Van Gogh'un duyguları ve çevreyi yakalama konusundaki eşsiz yeteneğinin muhteşem bir örneği olarak derin bir yankı uyandırıyor, etrafında bir bağlantı arayan herkesle buluşuyor.