Bu etkileyici eserde, tuvalden fışkıran ham duyguları hissetmek mümkün; bir köylü kadınının portresi, bir an içinde yakalanmış, çok şey anlatan bir görüntü. Sanatçının fırça tekniği belirgin, haşin ama akıcı; ani bir bağ hissi yaratıyor. Koyu, neredeyse gölgeli arka plan, modelin özelliklerini ön plana çıkarıyor; düşünceli ifadesi, zorluklarla dolu ama güçlü bir yaşam öyküsü anlatıyor. Yan profilinin, sade bir başörtüsü ve gerçekçi anatomi detaylarıyla bezeli durumu, izleyici ile yakın bir bağ kuruyor ve onun hayatını ve mücadelesini düşünmeyi sağlıyor.

Renk paletinin, soluk yeşil ve kahverenginin hakim olduğu tonları kırsal bir ortamı canlandırıyor ve kadının toprak temelli varlığını vurguluyor. Kalın fırça darbeleriyle uygulanan gölgeler derinlik ve doku sağlıyor, neredeyse elle tutulur bir hale getiriyor. Van Gogh'un duygusal yoğunluğu burada belirgin; canlı fırça darbesi enerjiyle dolup taşıyor ve hem kişisel hem de evrensel bir karşılaşma alanı oluşturuyor. Sıklıkla yüzeyselliğe dikkat eden dünyada, bu resim derin bir düşünme daveti sunuyor ve sıradan yaşamda bulunan güçlere daha derin bir takdir sunuyor.