Bu etkileyici eser, izleyiciyi François-Henri, 5. Harcourt Dükü'nün varlığına daldırıyor; bu figür, güven ve cazibe yayıyor. Sanatçının fırça darbeleri, dükün gururlu ifadesine ve kıyafetinin zarif detaylarına dikkat çekerek canlı bir enerji aktarıyor. Lüks kumaşların zıt dokuları — şatafatlı mavi ve kırmızı giysiler, kıvrımlı bir yaka ile aksanlanmış — karanlık arka planda neredeyse parlıyormuş gibi görünüyor, şaşırtıcı bir görsel gerilim yaratıyor. Fragonard'ın chiaroscuro kullanımı, bu etkiyi güçlendiriyor; ışık, dükün yüz hatlarını ve elbisesinin karmaşık detaylarını zarif bir şekilde aydınlatıyor; sanki aniden bizi kendi dünyasına çekiyor, merakımızı uyandırıyor.

Renk paleti, zengin tonlar ve derin gölgelerle dolup taşarken, hem ihtişamı hem de samimiyeti iletiyor. Dükün ifadesi, gurur ve erişilebilir bir zarafetin karışımı, hayranlık ve merak hissi uyandırıyor; tarihi bir figürle bağlantı kurmaktan kendimizi alıkoyamıyoruz. Eser sadece bir benzerlik değil, bir öz de yakalıyor; Fransız Aydınlanma Dönemi'nin kültürel zenginliğiyle dolu bir dönemden birinin karakteri ve sosyal statüsüne sadece bir bakış. Fragonard'ın eserleri bugün de yankı bulmaya devam ediyor, bize kimlik ve portre sanatının zamansız doğasını hatırlatıyor.