Sahne, tuvalin sol tarafına hakim olan Venedik yapısının görkemli cephesiyle açılır; karmaşık mimari detayları, yukarıdaki derin, gök mavisi gökyüzüyle keskin bir tezat oluşturan altın bir ışıkla yıkanır. Gevşek ve etkileyici fırça darbeleri, taşın dokusunu, ışık ve gölgenin etkileşimini yakalar. Bir gondol alayı, kompozisyona bir anlatı katmanı ekleyen silüetleriyle su yolunda ilerler. Sanatçı, hem ihtişam hem de yakınlık hissini uyandırmak için sıcak ve soğuk tonlardan oluşan bir paleti ustalıkla kullanır: su ve gökyüzünün soğuk mavileri ve yeşilleri, binaların sıcak okrları ve altınları ile rüzgarı yakalayan yüksek direklerden dalgalanan bayrakların pembe tonunu mükemmel bir şekilde dengeler. Bu bayraklar şenlikli bir dokunuş katarken, ayırt edici mimarisiyle şehrin uzak görünümü, ikonik Venedik manzarasını tamamlar, hafif hilal ay gökyüzünde asılı durarak şenlikli ortama bir dinginlik dokunuşu katar.