Bu zarif çizim, bir kadının başının üç farklı açısını ustalıkla yakalıyor; her biri akıcı çizgiler ve ışık-gölge oyunlarıyla incelikle işlenmiş. Sanatçı, sıcak kahverengi ve kırmızı tonları ön planda kullanarak esere yumuşak bir sıcaklık katıyor; bu da yüzlerin neredeyse mimari bir hassaslıkla çizilen yapısı ile güzel bir tezat yaratıyor. Her portre, benzer konulara sahip olmasına rağmen; düşünceli, meraklı ve sakin olmak üzere farklı duygular fısıldıyor ve izleyiciyi ifadelerde ve duruşlarda ince farklılıkları keşfetmeye davet ediyor. Kendinden emin ama akıcı olan çapraz tarama tekniği, derinlik ve doku kazandırarak dalgalı saçlarda ve ince gölgelerle tonlanmış yüz hatlarında hacim ve hareket hissi yaratıyor.

Kompozisyon, kafalardan diğerine uyumlu bir akışla orkestra edilmiş bir üçlü gibi ilerliyor; şıklık ve spontaneitenin dengelendiği bir yapı sunuyor. Nötr arka plan, izleyicinin dikkatinin yüzlerde kalmasını sağlıyor; her yüz duygu ve hayat dolu. Bu eser, klasik hassasiyeti saygıyla benimseyen ve daha izlenimci bir yaklaşımı kucaklayan bir sanatçının zaman içinde donmuş, sessiz bir düşünce anını yakalaması gibi. Tarihsel olarak, bu tür eserler insan ifadesi ve formunun incelenmesine duyulan hayranlığı ve 20. yüzyılın başlarında portre sanatını harekete geçiren sanatsal merakı yansıtıyor.