Bu zarif kara kalem ya kömür çizim, genç bir kadının zarif profilini yakalıyor; ince ve ifade dolu çizgilerle kağıda hayat veriyor gibi. Hacimli dalgalı saçları, yüzünün ve boynunun yumuşak ama belirgin hatlarıyla kontrast oluşturan güzel bir ritimle akıyor. Sanatçının ustalıklı fırça darbeleri, portreye derinlik ve nazik bir gerçekçilik hissi veren ince bir ışık ve gölge oyunu yaratıyor. Sakin bakışları ve hafif gülümsemesi, sessiz bir güven ve aristokratik bir zarafet taşıyor; bu da kayıp bir dönemin zarif anlayışını anımsatıyor.

Kompozisyon basit ama etkileyici; tamamen oturtmanın başı ve omuzlarına odaklanıyor, arka plan ise minimumda tutulmuş. Sanatçının tekniği, hem samimi bir doğallık hem de dikkatli bir gözlem sunuyor; sadece fiziksel benzerliği değil, aynı zamanda öznenin duruşu ve onurunun özünü de yakalıyor. Bu eser, sade zarafetiyle duygusal bir rezonans yaratıyor ve güzelliğin açıkça detaylandırılmadığı, daha çok ima edildiği 20. yüzyıl başı portrelerine nostaljik bir özlem uyandırıyor.