Bu etkileyici parça izleyiciyi bir rüya sisinin içine sokuyor; ışık ve renklerin eterik nitelikleri manzarayla kusursuz bir şekilde birleşiyor. Manzara, sakin Charing Cross Köprüsü'nün profiliyle hükmediyor ve uzakta, yapıların silüetleri belirsiz şekilde ortaya çıkıyor; sanki şehrin sırlarını fısıldıyorlar. Gevşek ve duygusal fırça darbeleri, su ve gökyüzünü bir araya getirerek, bulanık yüzeyin altında bir hareket ve yaşam hissini öneren yumuşak ve akışkan bir form yaratıyor. Renk paleti, pastel mavileri ve hafif turuncuların bir senfonisi gibi, huzurlu ama neredeyse melankolik bir atmosfer uyandırıyor.

Bu eserin duygusal etkisi derindir; insanı modern dünyanın karmaşasından bir an koparıp doğanın huzurlu güzelliğinde kaybolmaya davet ediyor. Monet'in renk ve ışık üzerindeki yenilikçi kullanımı, izlenimci hareketi hakkında çok şey söylüyor; yalnızca fiziksel bir yeri değil, aynı zamanda zamanın geçici bir anını da yakalıyor. Bu tuval, sadece bir temsilden daha fazlasıdır; şehirde gün batımını izlerken yaşanan duygusal bir deneyimdir.