Bu samimi portrede, oturan kişi sakin ve içe dönük bir ifadeyle, zarif bir şekilde döşemeli bir koltukta oturuyor. Kabarcıklı kollu ve ince pembe kurdeleyle kuşatılmış beyaz akan elbise, narin bir zerafet ve huzurlu bir incelik hissi veriyor. Koyu kıvırcık saçları, sıcak ve mat bir arka plana karşı yumuşak bir şekilde aydınlanan sakin bir ifadeye sahip yüzünü çerçeveliyor. Sanatçı, figürün üç boyutluluğunu vurgulamak için ince bir ışık ve gölge oyunuyla, neredeyse meditasyon havasında zamansız bir atmosfer yaratıyor.

Fırça darbeleri, özellikle elbisenin kıvrımlarındaki detaylarda ve cilt tonlarındaki ince geçişlerde doku ve ışık ustalığını ortaya koyuyor. Kompozisyon figürü dengeli bir simetri içinde merkeze yerleştiriyor ve izleyiciye konu ile yakın bir bağ kurma imkanı sağlıyor. Tarihi bağlamda, bu eser 18. yüzyıl sonu aristokrat portre estetiğini yansıtarak, zarafet, haysiyet ve derin bir iç dünyayı vurguluyor. Sınırlı renk paleti—beyazlar, yumuşak pembeler ve toprak tonları—noble statüyü ve bireyselliği sakin bir şekilde kutluyor.