Bu büyüleyici eser, iki kadının bir botta rahatça otururken, altlarında suyun parıltılı yansımalarıyla çevrili bir şekilde gösteriliyor. Monet'nin fırça çalışması, bir anda zamanda asılı kalmış gibi görünmekte, yumuşak dalgalar nazikçe teknenin etrafında dans ederken, huzurlu bir öğleden sonranın dinginliğini yansıtmaktadır. Şık beyaz elbiseleri ve hafif yeşil detaylarıyla giydirilmiş kadınlar, zarafet ve dinginlik sembolü olup, geniş kenarlı şapkaları onları güneşin sıcaklığından korumaktadır. Bu sahne, bir yakınlık ve paylaşılan bir deneyim duygusu uyandırıyor, sanki sohbet ediyorlar veya doğanın güzelliğini sadece tadını çıkarıyorlar.

Monet'nin renk kullanımı ustalığı, huzur veren mavi ve pastel tonlarının hâkim olduğu paletle parlıyor, sakin ama canlı bir atmosfer oluşturuyor. Işık ve yansımalar arasındaki etkileşim, tuvali canlandırarak figürleri ve çevrelerini rüya gibi bir nitelikle aydınlatıyor. Bu parça, sadece Monet'nin teknik yetkinliğini sergilemekle kalmıyor, aynı zamanda duyguları da uyandırma yeteneğini gösteriyor; izleyicileri suyun nazik hareketini ve rüzgarın fısıldadığını hissetmeye davet ediyor. Bu, doğanın geçici güzelliği ve insan ilişkisini hatırlatıyor, izlenimcilik lensi aracılığıyla yakalanmış, Monet'nin öncüsü olduğu bir akım.