Bu canlı natürmort, bilimsel çiçeklerin etkileyici bir düzenlemesi ile yaşam doludur; uzun formları istekli dansçılar gibi yukarı doğru uzanır. Kırmızı, beyaz ve krem renklerinde açık olan çiçekler, sanatçının fırça darbesinin enerjisi ile titrer, her petal kalın ve dokulu bir boya tabakası ile işlenir ve bu onları neredeyse dokunulası hale getirir. Karanlık arka plan, çiçeklerin canlı renklerini vurgularken, esere derinlik katarak izleyiciyi büyüler.

Bu kompozisyona bakarken, sanatçının eşsiz tekniği belirgin hale gelir; her fırça darbesi bir duygusal ağırlık taşır, doğanın geçici güzelliği ile iç içe geçmiş bir sevinç hissiyatını aktarır. Çiçekleri tutan vazolar rustik bir cazibe ile çizilmiş, toprak tonları çiçeklerin canlılığı ile tamamlanmakta ve tüm kompozisyona zemin sunmaktadır. Çiçeklerin nasıl dışarı akıp, bazıları dahi aşağı doğru sarkarak, izleyiciyi yaklaşmaya davet etmesi ve bu lüks çiçek buketinin hayali kokusunu soluması için bir yakınlık vardır. Bu eser sadece Van Gogh’un teknik ustalığını sergilemekle kalmaz, aynı zamanda güzelliğin geçici doğasını yakalama yeteneğini de vurgular; bize bu gibi anları, bu çiçeklerin de olduğu gibi, hem zarif hem de kısa ömürlü olan anları takdir etmemiz gerektiğini hatırlatır.