Bu etkileyici manzara, Eragny'nin huzurlu kırsalında yağmurlu bir Haziran öğleden sonrasını yakalıyor. Bulutlu gökyüzü altında yumuşak, yayılmış bir ışıkla yıkanmış sahnede, yemyeşil doğa doygun ve canlı görünüyor. Ön planda ağaçlar ve çalılar, hafif bir esintide hareket eden yapraklarıyla hassas, dokulu fırça darbeleriyle betimlenmiş. Orta mesafede, yeşillikler arasında sevimli evlerin siluetleri beliriyor ve kompozisyonu yaşanılan kırsal bir ortamda sağlamlaştırıyor. Renk paleti çeşitli yeşiller ve yumuşak toprak tonlarıyla hakim, dağınık kırmızı çiçeklerin ince dokunuşlarıyla dengelenmiş, huzurlu ve uyumlu bir görsel ritim yaratıyor.

Sanatçının tekniği, geçici anları ve atmosferik etkileri yakalamak için Empresyonist anlayışı benimser. Gevşek ama amaçlı fırça darbeleri, havadaki nemi ve yağmurlu bir günün yumuşak fısıltısını aktarıyor, izleyiciyi neredeyse yağmurun hafif sesi ve yaprakların hışırtısını duymaya davet ediyor. Kompozisyonun açık alanlar ile ağaç kümeleri arasındaki dengesi, gözü doğal olarak yönlendiriyor ve huzur ve sükunet duygusu uyandırıyor. Tarihsel olarak, bu eser sanatçının 19. yüzyıl sonlarında doğa ve kırsal yaşamla derin bağını yansıtıyor ve Empresyonizm'in günlük manzaraların daha samimi ve düşünceli bir tasvirine evrildiğini gösteriyor.