Sahne canlı bir ivedilikle açılıyor; fırça darbeleri tuval üzerinde dans ederek güneşin kucağındaki bir öğleden sonranın özünü yakalıyor. Yeşil çayır hakim, gürlüğü yaprakların ve gökyüzünün çeşitli yeşilleriyle vurgulanmış. Yalnız bir ot yığını, kırsal yaşamın emeğini ve ritmini ima ederek, tarlanın kalbinde yer alır. Sanatçının boyayı uygulaması, ağaçlardan süzülen ışık izlenimini veren dokulu bir yüzey yaratır.

Kompozisyon, ağaçların ve figürlerin yerleşimiyle elde edilen bir derinlik duygusuyla ustaca düzenlenmiştir. Göz, bir patika boyunca çekilir, bir hareket hissi yaratır ve izleyiciyi dolaşmaya davet eder. Duygusal etki, o anda bulunma hissini uyandıran huzur ve sıcaklıktır. Işık ve atmosferin etkilerini yakalamaya odaklanan bu eser, sanat tarihinde önemli bir dönemde sanatçının doğal dünyayı keşfetmesinin bir kanıtıdır ve geleneksel tekniklerden daha modern bir yaklaşıma geçişi göstermektedir.