Wspaniała kompozycja kwiatów wybucha z białej wazy, charakteryzując się eksplozją kolorów i energetyczną techniką pędzla. Każdy kwiat jest inny, ale harmonizują w rapsodii kształtów i odcieni. Jaskrawe żółcie i biele kwiatów kontrastują z głębokim kobaltowym tłem, które podkreśla ich witalność; ciemność tła sprawia, że ​​każdy kwiat wydaje się być oświetlany wewnętrznym światłem.

Emocjonalny wpływ tego dzieła jest głęboki. Dynamiczny ruch tworzony przez pociągnięcia pędzla Van Gogha prowadzi wzrok przez dzieło, wywołując uczucie radości, ale także odrobinę melancholii, odzwierciedlając burzliwy krajobraz emocjonalny artysty w tym okresie. Historycznie, to dzieło wiąże się z późnym okresem Van Gogha, kiedy zmagał się ze zdrowiem psychicznym, ale znajdował pocieszenie w urodzie przyrody - wzruszające przypomnienie delikatnej równowagi między światłem a ciemnością w życiu.