Το έργο αυτό αιχμαλωτίζει με την εξαιρετική απεικόνιση μιας σεληνιακής φιγούρας, η οποία παρουσιάζεται σε προφίλ. Οι λεπτές γραμμές υποδεικνύουν μια απαλότητα, σχεδόν ονειρική ποιότητα. Υπάρχει μια κομψότητα στον τρόπο με τον οποίο απεικονίζεται η τρίχα, ρέοντας με χάρη, σαν να επηρεάζεται από μια απαλή αύρα. Η λεπτή αλληλεπίδραση του κόκκινού και του μαύρου μολυβιού δημιουργεί μια εντυπωσιακή αντίθεση απέναντι στο απαλό φόντο, ρίχνοντας μια μαλακή φωτιά γύρω από το πρόσωπο της φιγούρας. Τα κλειστά μάτια και η χαλαρή έκφραση προκαλούν μια αίσθηση ενδοσκόπησης και ηρεμίας, σαν να είναι το υποκείμενο χαμένο σε σκέψεις ή σε μια στιγμή σιωπής. Κάτι σαν να μπορούμε να ακούσουμε τον πιο απαλό ψίθυρο της αναπνοής του υποκειμένου στην ησυχία που αποπνέει το έργο.

Στην ουσία του, αυτό το σχέδιο μιλάει όχι μόνο για την τεχνική ικανότητα του καλλιτέχνη, αλλά και για την συναισθηματική βάθος που έχει αποτυπωθεί σε μια μοναδική στιγμή. Η χρήση σκιάς με ευαισθησία διαμορφώνει το πρόσωπο, δίνοντάς του μορφή και ζωή, ενώ η ελαφρώς κεκλιμένη κεφαλή υποδηλώνει ευπάθεια και ανοικτότητα. Αυτό το κομμάτι, γεμάτο από μυρωδιά και ευσυναισθησία, στέκεται ως όμορφο τεκμήριο της συναισθηματικής ισχύος της πορτρέτου κατά τον 19ο αιώνα. Ενσαρκώνει τις ρομαντικές ιδέες της ομορφιάς και των συναισθημάτων, συλλαμβάνοντας μια φευγαλέα στιγμή που προσελκύει τον θεατή σε έναν κόσμο συλλογισμού και ηρεμίας, μια συγκινητική υπενθύμιση της τέχνης της παρατήρησης στην κατάληψη της ανθρώπινης εμπειρίας.