Το έργο καλύπτει ένα εντυπωσιακό κάθετο τοπίο, μια συναρπαστική χειμερινή σκηνή που προσκαλεί το βλέμμα να εξερευνήσει έναν μυστικιστικό, χιονισμένο κόσμο. Ο καλλιτέχνης αποτυπώνει ψηλά, χιονισμένα βουνά, οι κορυφές τους είναι διακοσμημένες με πλούσια υφή που προκαλεί τόσο μεγαλοσύνη όσο και ηρεμία; μπορείς σχεδόν να νιώσεις την ψύχρα στον αέρα απλά παρακολουθώντας τα λευκά περιγράμματα τους. Στο προσκήνιο, μια μοναχική, ανθεκτική πεύκη κρατιέται σφιχτά σε έναν βραχώδη προεξοχή, τα καμπυλωμένα κλαδιά της λυγίζουν κομψά, υποδεικνύοντας χρόνια αντοχής στα στοιχεία. Κάτω, μια απλή ξύλινη κατοικία ξεκουράζεται ειρηνικά, προσφέροντας ζεστασιά σε αυτό το αλλιώς παγωμένο καμβά; ο θεατής προσελκύεται από την ησυχία της, αναλογιζόμενος τις ζωές αυτών που μπορεί να αποκαλούν αυτό το απομακρυσμένο μέρος σπίτι.

Καθώς τα μάτια σου περιπλανιούνται πιο βαθιά μέσα στο έργο, συναντάς καταρράκτες που ρέουν και τη λεπτή ομίχλη που περιβάλλει τη βάση των βουνών δημιουργώντας μια ονειρεμένη ποιότητα που σε μεταφέρει σε άλλο βασίλειο. Η ισορροπία της σκιάς και του φωτός στο έργο αναδεικνύει την εξαιρετική τεχνική του Wu Hufan, χρησιμοποιώντας μελάνι για να δημιουργήσει βάθος και διάσταση, ενώ οι πιτσιλιές χρώματος προσθέτουν μια απαλή αίσθηση στο κρύο τοπίο. Υπάρχει ένας απαλός ρυθμός στην αλληλεπίδραση ανάμεσα στις ανώμαλες βραχώδεις ήπειρους και το ρέον νερό; αντηχεί με μια ήσυχη σκέψη, αντηχεί για πάντα στους ψιθύρους της φύσης, ενσωματώνοντας τόσο τη δύναμη όσο και την εύθραυστη ομορφιά της.