Eser, etkileyici bir dikey manzarayı kapsıyor; kışın nefes kesici bir sahnesi, bakışı gizemli, karla kaplı bir dünyada dolaşmaya davet ediyor. Sanatçı, ihtişam ve huzur hissi uyandıran, karla kaplı yüksek dağları yakalayarak, zirvelerini zengin bir doku ile süslüyor; neredeyse bu beyaz hatları incelerken havadaki soğukluğu hissediyorsunuz. Ön planda, yalnız bir dayanıklı çam, kayalık bir çıkıntıya tutunmuş, kıvrımlı dalları zarif bir şekilde eğilmiş, yıllarca unsurlara meydan okuduğunu ima ediyor. Aşağıda, bu donuk tabloya sıcaklık ekleyen hafif bir ahşap konut bulunmaktadır; izleyici, sakinliğine çekilerek bu uzak yeri ev bilenlerin yaşamlarını düşünmeye yöneliyor.

Gözleriniz eserin daha da derinliklerine kayarken, düşen şelalelerle karşılaşıyor ve dağların tabanını kaplayan nazik sis tarafından karşılanıyorsunuz; bu durum, sizi başka bir aleme taşıyan rüya gibi bir kalite yaratıyor. Eserin karanlık ve aydınlık dengesi, Wu Hufan'ın olağanüstü tekniğini vurguluyor; mürekkep kullanarak derinlik ve boyut oluştururken, renk patlamaları soğuk manzaraya yumuşaklık katıyor. Düzensiz kayalık oluşumlarla akışkan suyun etkileşimi arasında ince bir ritim vardır; bu durum, sessiz bir düşünce ile yankılanarak, doğanın fısıldamalarıyla sonsuza dek yankılanır; güzelliğindeki güç ve kırılganlığı somutlaştırır.