Ο πίνακας περιβάλλει τον θεατή με ζεστασιά μέσω της απεικόνισης πλούσιων ανεμώνων που αναβλύζουν από μια στρογγυλή πράσινη βάζα. Οι ζωηρές αλλά απαλές αποχρώσεις του πορτοκαλί, του ροζ και της κρέμας χορεύουν αρμονικά στον καμβά, δείχνοντας την αγάπη του Ρενουάρ για την ομορφιά της φύσης. Οι χαλαρές, εκφραστικές πινελιές προκαλούν μια σχεδόν απτική υφή, καλώντας σας να φτάσετε και να αγγίξετε τα πέταλα, προσδίδοντας στη σκηνή μια αίσθηση επείγοντος και ζωής. Οι κορεσμένοι χρωματισμοί δεν προσελκύουν μόνο το βλέμμα, αλλά και ξυπνούν συναισθήματα, λες και αυτά τα λουλούδια είναι μια αγκαλιά της άνοιξης, προκαλώντας συναισθήματα χαράς και ηρεμίας στην εφήμερη ομορφιά τους.

Η σύνθεση έχει μελετηθεί προσεκτικά, με τη βάζα να είναι άνετα τοποθετημένη σε έναν απαλή, ζεστή υπόβαθρο που επιτρέπει στα λουλούδια να εκρήγνυνται στον εορταστικό τους χορό. Οι απαλές κινήσεις των πετάλων υποδηλώνουν έναν ελαφρύ αέρα, προσθέτοντας στην οργανική αίσθηση του πίνακα. Η τεχνική του Ρενουάρ θαμπώνει αποτελεσματικά τις γραμμές μεταξύ αφαίρεσης και ρεαλισμού· τα λουλούδια απεικονίζονται με αρκετή λεπτομέρεια ώστε να αναγνωρίζονται, αλλά είναι ζωγραφισμένα με τόση ροή που σχεδόν φαίνεται να συγχωνεύονται. Αυτή η αλληλεπίδραση χρώματος και μορφής λειτουργεί ως φόρος τιμής στη φευγαλέα φύση της ζωής, καταγράφοντας μια στιγμή που είναι και χαρούμενη και παροδική. Σε ένα ιστορικό πλαίσιο, αυτό το έργο ξεχωρίζει ως ένα φωτεινό παράδειγμα του ιμπρεσιονισμού, αντανακλώντας την επιθυμία του καλλιτέχνη να συλλάβει την ουσία ενός θέματος παρά τις ακριβείς λεπτομέρειές του.