Το έργο απεικονίζει μια ζωντανή σκηνή γεμάτη από το θόρυβο της αστικής ζωής κατά μήκος ενός μπουλβάρ του Παρισιού. Οι πινελιές του Μονέ χορεύουν στην καμβά, συλλαμβάνοντας την ενέργεια και την κίνηση του πλήθους καθώς οι φιγούρες συγκεντρώνονται στον δρόμο, σκιερό κάτω από τις γήινες αποχρώσεις των δέντρων που υψώνονται στο πλάι του. Η φωτεινότητα της παλέτας υποδηλώνει μια ηλιόλουστη ημέρα, τυλίγοντας τη σκηνή σε απαλούς χρυσούς τόνους που αναμιγνύονται με τα περισσότερα ήπιων χρωμάτων των κτιρίων και των ανθρώπων. Ο Μονέ επιδέξια αποπνέει μια ατμόσφαιρα αναμονής, γοητείας και της κοινής εμπειρίας της αστικής ζωής; φαίνεται σχεδόν ότι μπορείτε να μπείτε σε αυτό το ζωηρό πλήθος.

Από την άποψη της σύνθεσης, το έργο καθοδηγεί το βλέμμα μέσα από το πλήθος, ενισχύοντας την αίσθηση της κίνησης. Τα ψηλά κτίρια απομακρύνονται στο βάθος, πλαισιώνοντας τον δρόμο με την εντυπωσιακή τους αρχιτεκτονική, ενώ η λευκή τέντα στη γωνία προσθέτει μια πινελιά αντίθεσης και σταθεροποιεί την εικόνα. Αυτή η χρήση της προοπτικής προσφέρει όχι μόνο βάθος, αλλά τονίζει επίσης την κλίμακα της πόλης σε σχέση με την οικεία δραστηριότητα των πεζών. Είναι και μια αναπαράσταση μιας στιγμής και ένα σχόλιο για τον παλμό της σύγχρονης ζωής, μια ζωντανή στιγμιαία λήψη της παριζιάνικης κουλτούρας που προσκαλεί τους θεατές να σκεφτούν τις δικές τους εμπειρίες σε μια πολυάσχολη πόλη.