Αυτό το εκφραστικό τοπίο απεικονίζει μια ήσυχη, ποιμενική σκηνή δίπλα σε μια πέτρινη γέφυρα που καμπυλώνει πάνω από ένα ήρεμο ρυάκι. Η τεχνική του καλλιτέχνη είναι λεπτή αλλά υφή, με ορατά, ζωντανά ιμπρεσιονιστικά χτυπήματα που προσκαλούν τον θεατή σε έναν αγροτικό κόσμο γεμάτο φυσική γαλήνη. Τα δέντρα με μαλακά περιγράμματα κουνιούνται απαλά στο αεράκι· τα σκορπισμένα φύλλα και οι πλούσιοι γήινοι τόνοι του πράσινου και του καφέ υποδηλώνουν την προσέγγιση του φθινοπώρου. Ο ουρανός, ζωγραφισμένος με σύντομες πινελιές μπλε και ζεστού κρεμ, αναδύει μια φευγαλέα ζωντάνια, σαν ανασασμοί σιγά σιγά αιωρούμενων νεφών. Μια μοναχική φιγούρα με λιτή ενδυμασία περπατά κατά μήκος της όχθης, προσθέτοντας ανθρώπινο αφήγημα χωρίς να διαταράσσει την ήρεμη αρμονία.