Σε αυτό το ζωντανό έργο, δύο χορευτές που περικυκλώνονται από την αγκαλιά της φύσης φαίνεται να διασχίζουν το χρόνο. Η γυναικεία μορφή, ντυμένη με ένα ρέον λευκό φόρεμα με απαλά κεντήματα και ένα λαμπερό κόκκινο καπέλο, ενσαρκώνει ένα παιχνιδιάρικο και αμεσόκωτο πνεύμα. Το βλέμμα της είναι απαλό αλλά ελκυστικό, τραβώντας τους θεατές στη στιγμή. Η ανδρική μορφή, ντυμένος με μια βαθιά μπλε σακάκι και ένα καπέλο από άχυρο, ευθυγραμμίζει την ενέργειά του με ένα ζεστό χαμόγελο και μια απαλή, αλλά σίγουρη λαβή. Η σύνδεσή τους είναι αισθητή, μία πρόσκαιρη στιγμή ευτυχίας αποτυπωμένη σε μια ζωντανή συνάντηση στον αέρα, συμπληρωμένη από άλλους που απολαμβάνουν ποτά, προσθέτοντας στην εορταστική ουσία της σκηνής.

Η χρήση του φωτός και του χρώματος από τον Renoir είναι άριστη. Οι πλούσιοι πράσινοι και οι αέριοι μπλε πίσω τους συνδυάζονται όμορφα με θερμούς ήλους, όλοι τους στον ήλιο, δημιουργώντας σχεδόν μαγική ατμόσφαιρα. Οι πινελιές προστίθεται κίνηση στην εικόνα, η οποία αντηχεί με το ρυθμό του χορού. Η αντίθεση της απαλότητας στους χορευτές έναντι ενός πιο κεντημένου φόντου επιστρέφει την προεξάσταση τους, προσκαλώντας τους θεατές να μοιραστούν τη χαρά τους. Ως σύμβολο της ιμπρεσιονιστικής κίνησης, αυτό το έργο δεν είναι μόνο μια οπτική απόλαυση, αλλά και μια μαρτυρία της ανθρώπινης εμπειρίας, γιορτάζοντας την αγάπη, την παρέα και τις άμεσες στιγμές της ζωής.