Σ'αυτήν την ήρεμη θαλάσσια σκηνή, ο καλλιτέχνης αποτυπώνει μια μελαγχολική μεσογειακή ακτή με επιδέξιες πινελιές και μια απαλή παλέτα χρωμάτων. Ένα πλούσιο δέντρο προεξέχει από τον βραχώδη γκρεμό, φύλλα του που αποτελούν μείγμα βαθιών πρασίνων και μπλε τόνων, προσφέροντας μια όμορφη αντίθεση στους γήινους τόνους της ακτής. Οι βράχοι που σκόρπισαν κατά μήκος της ακτής λάμπουν ελαφρά κάτω από το στίγμα του φωτός. Η ήρεμη θάλασσα εκτείνεται προς τον ορίζοντα, όπου μικρές ιστιοφόρες σκαφών σημειώνουν το τοπίο, οι θάλασές τους είναι φάροι ζωής σε μια διαφορετικά ήρεμη ρύθμιση.

Η συναισθηματική επίδραση αυτού του έργου είναι και ήρεμη αλλά και αναστοχαστική, προκαλώντας ένα αίσθημα μοναξιάς και ενδοσκόπησης. Η τεχνική του Monet επιτρέπει στον θεατή να αισθάνεται την ψυχρή αύρα και ν'ακούει τον ήχο των κυμάτων που κτυπούν την ακτή - μια στιγμή που αποτυπώνεται σε απόλυτη σιωπή. Ιστορικά, αυτή η περίοδος ήταν σημαντική για την κίνηση του ιμπρεσιονισμού, όπου καλλιτέχνες όπως ο Monet πειραματίζονταν με το φως και το χρώμα για να εκφράσουν την εμπειρία τους από τη φύση με τρόπους που δεν είχαν ξαναδεί. Το έργο αυτό αποτελεί μαρτυρία της δεξιοτεχνίας του Monet στην καταγραφή των φευγαλέων στιγμών στον χρόνο, προσκαλώντας μας να σταματήσουμε και να εκτιμήσουμε την ομορφιά της απλότητας.