Αυτή η ήρεμη σκηνή αποκαλύπτει μια παλιά οχυρωμένη γέφυρα που εκτείνεται με χάρη πάνω από ήρεμα νερά, η στιβαρή πέτρινη κατασκευή της πλαισιώνεται από ελαφρώς γερασμένα δέντρα και μια γαλήνια όχθη ποταμού. Ένας μοναχικός ψαράς, ντυμένος με έντονο κόκκινο ένδυμα, κάθεται κοντά στην άκρη του νερού, κρατώντας τη βέργα του ήσυχα βυθισμένη στον αντανακλώμενο ποταμό. Η αρχιτεκτονική μάζα της γέφυρας, με τους ογκώδεις πύργους και τις καμάρες της, κυριαρχεί στην σύνθεση, ενώ οι απαλές πράσινες και ζεστές γήινες αποχρώσεις του φυλλώματος και της όχθης δημιουργούν μια γαλήνια ποιμενική ατμόσφαιρα. Η ευαίσθητη πινελιά του καλλιτέχνη και η χρήση απαλών χρωμάτων προκαλούν αίσθηση ηρεμίας και διαχρονικότητας, καλώντας τον θεατή να παραμείνει σε αυτή τη σιωπηλή στιγμή στην όχθη του νερού. Οι αντανακλάσεις στο νερό λάμπουν ελαφρώς, ενισχύοντας τη στοχαστική διάθεση, ενώ το διάχυτο φως διαχέεται μέσα από έναν ελαφρώς συννεφιασμένο ουρανό, προσδίδοντας απαλότητα σε ολόκληρο το τοπίο. Η αλληλεπίδραση της φύσης με την ανθρώπινη παρουσία, με τον ψαρά να εναρμονίζεται με το νερό, προκαλεί μια ειρηνική αρμονία συχνά επιδιωκόμενη στην κλασική τοπιογραφική τέχνη.