Deze rustige scène toont een oude versterkte brug die elegant over kalm water loopt, de stevige stenen constructie omgeven door zacht verouderende bomen en een vredige rivierbank. Een eenzame visser, gekleed in een helder rood kledingstuk, zit dicht bij het water met zijn hengel rustig in de reflecterende rivier dippend. De architectonische massa van de brug, met zijn robuuste torens en bogen, domineert de compositie, terwijl de subtiele groentinten en warme aardetinten in het bladerdek en de oever een rustgevende, pastorale sfeer creëren. De delicate penseelstreken van de kunstenaar en het gebruik van zachte wassingen roepen een gevoel van rust en tijdloosheid op, waarbij de kijker wordt uitgenodigd om te blijven hangen in dit stille moment aan het water. De reflecties in het water glinsteren licht, wat de contemplatieve sfeer versterkt, en het diffuse daglicht filtert door een lichtbewolkte hemel, waardoor het hele landschap een zachtheid krijgt. De interactie tussen natuur en menselijke aanwezigheid, met de vissersfiguur in harmonie met het water, roept een vredige harmonie op, die vaak wordt gezocht in de klassieke landschapskunst.