Σε αυτή την ανατριχιαστική ζωγραφιά, ο καλλιτέχνης συλλαμβάνει μια στιγμή γεμάτη αθωότητα και περιέργεια — ένας νεαρός αγόρι, που ίσως χαρακτηρίζεται ως αντανάκλαση της παιδικής χαράς, αλληλεπιδρά στενά με ένα ξύλινο κουτί. Έχοντας πάνω του ένα ζεστό καφέ παλτό που πέφτει απαλά από τους ώμους του, το αγόρι φαίνεται να έχει χάσει τον εαυτό του σε σκέψεις ή, ίσως, περιμένει τι θα ανακαλύψει μέσα στο κουτί. Το απαλό παιχνίδι του φωτός επισημαίνει τη λεπτεπίλεπτη φύση του δέρματός του, ενώ οι λεπτές σκιές προσθέτουν βάθος, υποδεικνύοντας μια πλούσια φωτεινότητα και ζωή στο περιβάλλον — μια στιγμή που είναι σταματημένη στο χρόνο.

Το χέρι του αγοριού προχωρά προς τα εμπρός, προκαλώντας μας με μια αίσθηση μυστηρίου; η έκφρασή του, αινιγματική λόγω του θολού προσώπου του, μας προσκαλεί να φανταστούμε τις σκέψεις που περνούν από το μυαλό του. Οι χαλαρές, εκφραστικές πινελιές στις πτυχές των ρούχων του, σε συνδυασμό με την ήπια παλέτα χρωμάτων — τα καφέ, μαύρα και οι νότες της κρέμας — προξενούν μια ήρεμη ατμόσφαιρα. Αυτή η απλότητα, που συμπληρώνεται με το απαλό φόντο, προσελκύει τον θεατή σε έναν κόσμο ηρεμίας και παιχνιδιού, που αντηχεί με μνήμες της παιδικής θαύμα. Σε αυτό το γοητευτικό κομμάτι, ο Fragonard μας θυμίζει την ομορφιά που υπάρχει στις απλές περιέργειες και στην εγγενή αναγνώριση του να είσαι νέος, καθιστώντας το μια σημαντική αναζήτηση για τα θέματα της αθωότητας και της εξερεύνησης, που αναπαριστούν τη τέχνη του γαλλικού ρομαντισμού του 18ου αιώνα.