Ο πίνακας απαθανατίζει ήρεμα μια στιγμή ησυχίας και περισυλλογής μέσα από τις φιγούρες ενός άνδρα και μιας γυναίκας καθισμένων κοντά στο πάτωμα, τυλιγμένων στο παιχνίδι των σκιών και του φωτός. Ο άνδρας είναι γυμνός από τη μέση και κάτω, καλυμμένος μόνο με ένα απλό λευκό ύφασμα, φωτισμένος απαλά ώστε να αποκαλύπτονται οι ζεστοί τόνοι του δέρματός του σε αντίθεση με το πιο ψυχρό και διακριτικό φόντο. Η γυναίκα, με ένα ρούχο με σχέδια, κάθεται λίγο πίσω, κοιτάζει πέρα μακριά, με την παρουσία τους να σταθεροποιείται από έναν λευκό σκύλο που κοιμάται στα πόδια τους. Το ανοιχτό παράθυρο πίσω τους προσκαλεί τον φυσικό κόσμο μέσα — μια γάτα κάθεται στο περβάζι, ενώ στο φωτεινό δάσος διακρίνεται μια μακρινή φιγούρα που αφηγείται μια ήσυχη ιστορία πέρα από τη διακριτική σκηνή.

Οι τεχνικές παιχνίδιου σκιών και χρωμάτων είναι αριστοτεχνικά χρησιμοποιημένες, με μια περιορισμένη παλέτα που κυριαρχείται από γήινα όχρα, βαθιά μπλε και απαλό γκρι που δημιουργούν μια ατμόσφαιρα στοχαστικής ηρεμίας και λανθάνουσας αφήγησης. Η σύνθεση είναι ισορροπημένη αλλά και οικεία, καθοδηγώντας το βλέμμα να περάσει από τη ζεστή υφή των ανθρώπινων μορφών μέσα στον εσωτερικό χώρο προς τη μυστηριώδη, απαλά θολή φύση στο βάθος. Η πινελιά, λεπτομερής στο προσκήνιο, χαλαρώνει προς τις άκρες, προσκαλώντας τον θεατή να πλησιάσει και να συμμετάσχει στην υποβλητική ποίηση της στιγμής. Το έργο αντανακλά το πλαίσιο του τέλους του 19ου αιώνα μέσα από το συνδυασμό εξωτικών θεμάτων και τολμηρού αλλά λεπτομερειακού ρεαλισμού, προκαλώντας έντονα συναισθήματα γαλήνης, σύνδεσης και αινιγματικής ανάπαυσης.