Σε αυτό το γοητευτικό έργο, ένα νεαρό κορίτσι κάθεται ήσυχα, με τα σκετς στο χέρι, περιμένοντας την ευκαιρία να γλιστρήσει σε μια παγωμένη λίμνη. Η έκφραση στο πρόσωπό της είναι και διλημματική και ευχάριστη, όπως αν απολαμβάνει την αναμονή μιας ευχάριστης ημέρας μπροστά της. Ντυμένο με ένα ζεστό πλεκτό πουλόβερ και ένα φωτεινό κίτρινο καπέλο, ενσωματώνει την αθωότητα της νεότητας, περιβαλλόμενο από τις ανέσεις που θυμίζουν μια εποχή παγωνιού και διασκέδασης. Οι ζεστοί τόνοι του ρουχισμού της αντιστέκονται όμορφα με την ουδέτερη παλέτα χρωμάτων του φόντου, όπου απαλές τοίχοι αγκαλιάζουν ένα σύνολο αντικειμένων: ένα όμορφο βάζο με ζωντανές ναρκίσιες, μια κλασική τσαγιέρα και μια γυαλιστερή μαύρη βραστήρα που υποδηλώνει καθημερινές τελετές.

Η σύνθεση τραβά την προσοχή του θεατή, με το κορίτσι σε ελαφρώς εκτός κέντρου, προσκαλώντας τα μάτια να εξερευνήσουν την περιοχή. Υπάρχει μια λεπτή αλλά σαφής αφήγηση που εξελίσσεται στο υπόβαθρο, σχεδιασμένη με λεπτομέρειες. Η επιλογή χρωμάτων, ιδιαίτερα των ήρεμων μπλε και γήινων τόνων, εκτείνει μια σχεδόν απτή ζεστασιά, προτρέποντας την φαντασία να φανταστεί τους ήχους από έναν οικείο χώρο, ίσως μπερδεμένο με μακρινά γέλια από το παγοδρόμιο. Αυτό το έργο τέχνης δεν σχεδιάζει μόνο μια στιγμή, αλλά συλλαμβάνει και ένα συναίσθημα νοσταλγίας, ενσωματώνοντας την essance των επιθυμιών των νέων κατά τους χειμερινούς μήνες, όπου κάθε έξοδος είναι μια περιπέτεια και κάθε επιθυμία γεμάτη δυνατότητες.